Het leven in Huancayo

Het leven in Huancyao.


De maandagochtend loop ik mee met een fysiotherapeut in opleiding.
Vanaf mijn huis naar het verrekpunt is altijd genieten. We moeten met de bus naar verschillende wijken.
Ik loop door de straten over de markt en geniet van alle mensen. Ondertussen koop ik wat fruit. Om de paar meter staan er mensen fruit en etenswaren te verkopen. Als ik zin heb pik ik een broodje ei mee. Ideaal.
We bezoeken gehandicapte kinderen o.a met down syndroom.
Fysiotherapeuten geven massages en bewegen door.
Ook spelen ze met de kinderen.
Het is erg om te weten dat als kinderen een operatie nodig hebben dat dit niet kan vanwege geld.
Echtgenoten zijn soms dagen van huis om te werken in Lima.( 7 uur rijden met de bus vanaf hier)


Afgelopen donderdagmiddag zijn we gestart met een nieuwe aktiviteit voor de ouderen en mensen met een beperking.Schilderen!
Wat een feest zeg! Er kwam zelfs een vrouw die bijna nooit buiten de deur komt.
Sommige mensen wisten niet hoe ze een verfkwast vast moesten houden maar na even oefenen waren ze niet meer te stoppen en hadden de smaak te pakken. Het leek bijna een kinderdagverblijf met al die tekeningen. Sommige mensen halen we van huis op. Bram haalde en man op in een rolstoel. Van de berg af is dan niet zo’n probleem maar er tegenop vraagt om spier ballen:)

Bij de bezoeken van ouderen hoor je soms de meest traumatische evaringen van mensen.
Echtgenoot vermoord door terroristen. Zoon overleden. Moeder denkt dat zoon een dwerg heeft gezien en als je hier die dwerg ziet, ga je dood. (bijgeloof en christelijk geloof gaan vaak samen)Andere zoon overleden tgv de drank. Bij de meets mensen waar we thuis komen is er wel een alcholist in de familie.


Eten en drinken is hier prima te doen
Tegenwoordig maak ik mn eigen groentesoep. Gooi er vanalles doorheen en is goed te doen al zeg ik hetzelf. Ben nog niet ziek geworden.
Meestal ga ik uiteten omdat vaak nog goedkoper is dan een warme maalijd zelf te maken. En tijdens de luch zitten de mensen gerust een uur a 2 uur. Tijd om te praten. Hier doe ik dan ook gezellig aan mee.
Over coca thee bespoken. Het schijnt dat als je van tig zakken cocabladeren een 1 lijnte cocaine hebt.
Zoals ik al vertelde moeten we veel lopen en klimmen. Ben je helemaal boven, zijn ze niet thuis. Maar het uitzicht is fantastisch.
Er lopen heel veel honden en ook veel valse.
Bram is vorige week gebeten door een hond. Een grote scheur in zijn nieuwe jas.
Nou ja alles beter dan een beet. Wel zonde van zijn jas.
Honden zijn hier bang voor stenen. Dus als we bij honden in de buurt komen hebben we al stenen in onze hand om te gooien als dit nodig is.
Als de zon hier schijnt is het heet. Factor 50 is voor mij echt wel nodig. Als het bewolkt is, is het gelijk 10 graden kouder.
M’n was doe ik met de hand en begin er zelf van te genieten. Lekker primitief.
1 oudere heeft haar hand behoorlijk beschadigd. Toen ze fruit op de markt van de grond wilde pakken. Reed er een auto overheen. Nu kan ze maar 1 hand gebruiken en dat kost behoorlijk veel tijd als je veel was hebt. Deze vrouw kon de kosten van het ziekenhuis niet betalen en haar hand is nu verminkt.

Carnaval

Deze maand is het carnaval en dan geld de regel. Gooi iedereen lekker nat met water. O ja, en als je blote benen hebt is vinden ze het nodig om met brandnetels te slaan.
Afgelopen vrijdag was er een optocht met wagens en dansers. Met nog 2 andere nederlands meiden werden we tussen de dansers getrokken. Onder het water gegooid en met gips besmeerd ,moesten we al dansend mee in de optocht. Mensen vinden het enorm leuk om gringa(o)s( buitenlanders) te pakken te nemen.
Daarna moetsten we op de versierde( nou ja versierd) wagen staan. Dansend.
Na liters water en ondergegooid met gips en ingesmeerd met schoensmeer en uitgelachen door de locals gingen we van de wagen af.
Eindelijk rust dachten we.. Teruglopend kregen we nog minstens10 x een portie. De politie heeft ons uiteindelijk tegen en zeiden dat we niet verder moesten lopen. Bleek dat verderop groepen van 50 mensen stone den die bezig waren. Uiteindelijk achterin een pickup zijn we naar huisgebracht door een vriendelijke man. Geen taxi wilde ons meer naar huis brengen natuurlijk. Na 7 keer m’n haar wassen, was het eindelijk schoon. 1x maar nooit weer!Gelukkig was er water want er zijn ook dagen bij dat er haast geen water is.


Hier betaal je een x bedrag per maand voor water en niets extra’s. voor een groter gebruik. Mensen laten dus gerust de hele dag het water stromen. Zonde.

Aankomend weekend ga ik 3 dagen naar de jungle met 2 andere nederlandse vrijwilligsters Er even tussenuit
Meer verhalen later…