Eerste week in Huancayo

queridos gentes(lieve mensen)

Waar zal ik eens beginnen.Na een week al zoveel meegemaakt.
Laat ik maar beginnen bij het begin.

Mijn aankomst was prima.Door Marieke en Bram werd ik opgehaald.Marieke en Bram wonen hier en hebben zich ontfermt over het project YUYAC(oude wijze) dus de ouderen. Ik krijg een kop cocathee,dat schijnt goed te zijn voor klachten omdat je hoogte zit. De rit van Lima naar Huancayo was vooral veel slapen.(Het schijnt dat iedereen in slaap valt omdat je over een punt van 5000 meter gaat.
Voor 2 en halve maand ga ik wonen in het huis van de directice(Ana) van T´íkani
Zij is er de eerste week niet dus heb het huis voormezelf.Het huis is een beetje studentiekoos. Gelukkig is er warm water om te douchen.
Mijn eerste dag ga ik met Marieke de stad in en de markt op. Je weet niet wat je ziet hier.Alles is in beweging.Groente, fruit en nog veel meer etenswaren word verkocht.Kippen hangen buiten, de meest oude schoenen worden verkocht en er wordt gegeten en gedronken op straat.
Bedelende oude mensen.
Waarschijnlijk ook door familie op straat gezet om geld te verdienen.
Ook liggen er dronken mensen op of bij het spoor.
Het weekend breng in voornamelijk door bij Bram en Marieke thuis en het is gezellig. We praten veel over het leven en de projecten die lopen.
Ook probeer ik me te orienteren wat op heden steeds beter gaat, maar soms weet ik nog niet waar ik ben.
De stad is groot en veel straatjes lijken op elkaar.
Vaak ben ik moe van het lopen neem dan een taxi.
Maandag heb ik een ochtend meegelopen op de kinderopvang.
Moeder dropt zo een kind op m´n schoot en daar zat ik met zo´n klein peruaantje.Lief! De taal is toch best lastig omdat ze snel spreken en geen enkel woord engels kunnen.
Kinderen ontbijten hier en krijgen pap en een broodje.
Verder is leidster actief met de kinderen en educatief bezig.Ook leren kinderen hun tandenpoetsen.
Leuke ochtend gehad.
´S middags krijg ik priveles Spaans. Ideaal want mn leraar komt ook nog eens bij mij thuis.Dit ga ik 2 keer per week doen.Hopelijk boek ik snel voorruitgang.

Dinsdag woensdag en donderdag werk ik op het ouderenproject.Deze ochtenden gaan we de bergen in en bezoeken ouderen.Nou ik sta soms met tranen in mn ogen.Een varkenstal in Nederland is er nog beter bij.
De gemeente legt bijvoorbeeld goede paden aan zodat het aanzien goed lijkt maar achter de deurtjes is het heeeel anders.
De meest verdrietige situaties kom je tegen.
Mensen van 70 a 80 jaar klauteren elke dag de berg op en af om wat te gaan verkopen. Nou ik kan je vertellen dat ik mij soms een vrouw van 80 voel als ik hier moet klimmen.
Mensen doen hier er niet toe als je niet kan praten of zwakbegaafd of geestelijk beperkt bent.
Je bent dan gek en mensen praten niet met je.
Ze proberen hier 1 keer in de 2 week mensen te bezoeken.Toch berusten mensen hier meer in hun lot.De ervaring is dat mensen het fijn vinden dat je komt. kippen, cavia´s katten alles loopt rond in hun hutje.
Mensen wassen hier zich ook nauwelijks en dat is dan ook te zien.
Bij de mensen die het prettig vinden doen we persoonlijke verzoring.Veel mensen zijn niet te verstaan omdat ze quechua spreken.
Het kantoortje van YUYAC bevind zich ook bij de berg en is fijn voor de mensen dat ze kunnen komen als er wat is.´S middags gaan we naar de gaarkeuken om eten op te halen voor mensen die het niet kunnen betalen en niet instaat zijn om het eten zelf op te halen.Sommige mensen komen zelf.1 man kwam zijn eten halen en is analfabeet zoals veel mensen hier.Hij had zijn grond verkocht voor veel te weinig geld.De koper had misbruik van hem gemaakt.
Hierdoor is hij nog armer geworden.

Op dinsdagmiddag is er een breicursus in het kantoortje.Zo leuk!Ook kan er getekend worden.De hele keet zat vol met oude vrouwtjes.Kleinkinderen en geestelijk beperkten die zich goed vermaakten.Het is ook genieten dus.Hier doen ze het voor.
Op donderdag gaan ze starten met andere activiteiten.
Op het moment zijn er 2 huizen ingestort.En om deze mensen te helpen kost dit ook veel tijd.
Ik kan nog wel uren doorgaan...

Met mij gaat het verder goed.
Snel moe door de hoogte maar dat schijnt normaal te zijn.Verder ben ik blij dat Ana weer terug is omdat zij goed engels spreekt.En Bram en Marieke zijn superleuke mensen die me goed helpen.
Op woensdagavond sport ik hier.
En zaterdagavond gaan we dansen.

A.s maandag ga ik mee naar gehandicapte mensen. Deze wonen thuis omdat het vervoer een probleem is om mensen naar een opvang te brengen.Dit kost teveel geld. Ben benieuwd.

En niet te vergeten.God ben ik dankbaar voor zijn bescherming en leiding.

Tot de volgende keer!